Twee welgestelde dames, Adela en Annah, zijn in Antwerpen tijdens een gure winter op weg om de armen te bezoeken. De twee ontmoeten elkaar voor een huis, dat zij daarop vergeten binnen te gaan. In het huis woont een zeer arme en ellendige familie, en de moeder zit aan het bedje van haar zieke kind dat het waarschijnlijk niet lang meer zal maken. Haar ander kind heeft honger en vraagt om brood, en met pijn in het hart geeft ze hem het laatste stukje dat eigenlijk voor het zieke kind bedoeld was. Dan komt de vader thuis die niets heeft kunnen verdienen. Het enige wat hem nog rest is zijn gereedschap te verkopen om met het geld ervan nog enige tijd uit te zingen. Hij gaat naar de markt om het te verkopen en begint een gesprek met een vriend, en vertelt over zijn ellende. De twee dames luisteren toevallig het gesprek af, en wanneer de beide mannen het gereedschap proberen te veilen, bieden zij mee en drijven daardoor de prijs op. Uiteindelijk weten ze het zelf te kopen, en vragen de man of hij nog wat wil verdienen door het af te leveren op een adres. De man gaat akkoord, maar het adres blijkt zijn eigen huis te zijn. Daar aangekomen vindt hij het levenloze lichaam van zijn vrouw...

Conscience Hendrik

Wat eene moeder lijden kan; redevoeringen